Puisi Jejak Jejak Yang Terseok, Oleh Senja Kelana

Puisi Jejak jejak Yang Terseok
Karya: Senja Kelana

Jejak jejak yg tersoek
Tertinggal jauh tergelak
Pecah tumit mengais tanah, retak
Resah hari berlari sesak

Matahari bulan & gemintang
Bergelut sang awan merentang
Selaksa beban menanggung
Tak lari tanggung

Tanah tersia, air terlantar, tangis di bumi
Jejak jejak tak lagi menepi
Rantai aib meregang tepi
Neraca culas berita mengebiri

Lengan lengan perkasa
Pada kepala sandaran kepala
Pada dingklik kursi aspirasi rapi
Tak lagi berpihak, bingung kami…

Jejak jejak yg terseok
Jatuh di jembatan kaki lima
Kemarin…
Saat rinai hujan menyobek tirani besar kepala

  Perbedaan Kualitatif Dan Kuantitatif, Pelajari Penjelasannya