Cerita Sunda Carita Kerikil Ali

 Ari kuring puguh teu pati resep jeung teu ngarti kana soal batu t  Dongeng Sunda Carita Batu Ali


Dongeng Sunda Carita Batu Ali
Hiji poé, basa balik nagihan ladang burayak, manéhna nganjang ka imah téh, taya deui nu diobrolkeun, iwal ti kasus kerikil ali. Ari kuring puguh teu pati resep jeung teu ngarti kana soal watu téh. Atuh ukur heueuh-heueuh bueuk baé. Tamba teu ngahargaan teuing kana karesep batur. Enya resep arahéng pisan. Nepi ka aya kerikil tiba sorangan, aya nu meré ilapat, cenah kudu di téang, dina makam karamat jeung loba-loba deui dongéngan nu arahéng.

Harita ogé datangna ka imah téh taya lian ngan ukur rék ngadon ngobrolkeu kasus éta wungkul. Bari nembong-nembongkeun watu-batuna nu tara tinggaleun dibabawa ka ditu kadieu. Borolo manéhna ngaluarkeun eusi kanjutna, sarta tuluy dipilihan hiji-hiji bari ditataan hasiatna jeung watekna masing-masing kerikil. Rupa-rupa geuning da ngaranna ogé. Kuring mah teu arapal. Eta baé da aya kerikil keur ubar kabuhulan jeung keur tamba nu dipacok oray sagala.


Ari eta nu ngabelenong dina curuk, batu naon Mang?” Ceuk kuring  bari nunjuk kana alina keur di pake.


“Ieu? Bari porosot dilaan.

Terus diusap-usap kana pingpingna.

“Ieu mah Pirus, asli. Watekna kana kabeungharan. Pang mahalna tuda hargana ogé ieu mah. Cobi bae tingalan ! Aya urat-urat emas tingarudat karonéng. Ciri kerikil nu ngandung kasiat haliah dunya”. ceuk manéhna norostos bari nyodorkeun alina ka kuring. Ku kuring ditampanan. Teu ngarti-ngarti ge terus diilikan.
Enya ari alusna mah alus ngan murung teuing watek-watekna mah.

“Aya dongéngna Emang ngagaduhan kerikil éta téh”, omongna deui.


“Dongeng kumaha mang?” 
Kuring curinghak, ari ngadengé dongéng-dongéng kitu mah. Sok ramé biasana mah.

“Kieu dongéngna téh'”. Derekdek manéhna ngadongengkeun lalakona.

“Emang téh  meuli watu éta ti urang Pangauban. Hargana lima rebu. Tapi barang Embina nyahoeun, ngambek ngajak paséa. Bari nyarékan gagantawangan.”

Dasar jelema geus lieur kawas nu eusleum. Nu kitu pantas ogé dibeuli. Keur nanahaon kerikil ali-batu ali baé dibeulian. Euweuh gunana. Kitu mun bisa di paké nembok keur nyieun imah onaman puguh deui. Ieu mah … huh kadar kerikil ukur sagedé buku euruk, keur naon kapakéna. Kalah ka mahalna baé”, ceuk Embina bari nyingsat-nyingsat.

“Hih ari manéh! Abong awéwe belegug ! Bisi teu nyaho deuleu ieu watu téh,watu nu panghadé-hadéna! kabeungharan”, ceuk Emang ngabéla diri.

“Wah rék beunghar ti mana horéng. Nu puguh mah ngamalaratkeun ku dipake meuli batuna ogé. Buktina lima rébu geus ngaleong leungit teu puguh bubuktianana”, jeung loba-loba deui, mani néngtéréwélang. Tah ari harita Embina terus ngajak genting. Utak-eutik ger paséa, maseakeun kerikil ali. Soal kerikil terus jadi undat-undatan. Kaprikornus papaséaan di rumahtangga.” Dicutat tina majalah sunda mangle